Helaas heeft de economische crisis gedurende de afgelopen 5 jaar een enorme weerslag gehad op de horeca. Vele horecaondernemers hebben ten gevolge van de economische malaise het loodje moeten leggen. En de horecaondernemers, die wèl in staat waren om open te blijven, hebben te maken gekregen met een sterke teruggang van hun omzet en hun bedrijfsresultaat. Blijvend, vrees ik. De consumenten lijken er simpelweg minder geld voor over te hebben om de horeca te bezoeken.
(Photo: SXC)
Eerst was downgrading de opvallende trend. Daarbij kiezen de gasten er bewust voor om minder dure horecazaken te bezoeken. Echter, steeds vaker blijven de gasten helemaal weg uit de horeca. Tot mijn spijt moet ik constateren, dat zelfs op een zaterdagavond veel horecazaken niet volledig bezet meer zijn. Substantiële omzetdalingen van circa dertig procent in de laatste vijf jaar, zijn meer regel dan uitzondering geworden.
Door de crisis lopen de omzetten dus enorm terug, maar gek genoeg lijken de kosten daarentegen juist onevenredig te stijgen. De huren worden elk jaar naar boven aangepast, ondanks de jarenlange waardedaling van het onroerend goed. Ook de inkoopprijzen van de dranken en food zijn de afgelopen jaren flink omhoog gegaan. Dit zou dan vooral te wijten zijn aan gestegen personeelskosten, gestegen grondstofkosten, gestegen transportkosten, onverwachte tegenvallers, voorzieningen, etc. Allemaal flauwekul natuurlijk! De werkelijke reden van deze prijsstijgingen is de compensatie van de teruggelopen omzet. Minder gasten in de horeca betekent immers logischerwijs ook minder inkoop! De leveranciers moeten echter hun aandeelhouders tevreden blijven stellen, en verhogen dus hun prijzen om daarmee de omzet op peil te houden. De horecaondernemers zitten dus klem tussen omzetdaling en kostenstijging; een vicieuze cirkel.
Ook de overheid heeft in de afgelopen jaren helaas een sterke negatieve invloed gehad op de horeca. Het rookbeleid, en zeer recent het verhogen van de alcoholleeftijd, hebben de horeca uiteraard geen goed gedaan. Ten onrechte werd daarbij overigens het beeld geschetst alsof de bezoekers en de medewerkers met bosjes tegelijk omvielen door rook en drank! Sedertdien worden de rokers als paria’s in ongezellige rookhokken geduwd, terwijl de jongeren liever thuis hun biertje gaan drinken. Waarom kunnen de ondernemers en gasten zelf niet kiezen voor roken of rookvrij?
Kortom, de horeca zit in enorm zwaar weer, al jaren. De huren stijgen, de kosten stijgen, financieringen worden steeds minder verstrekt, de bezoekers blijven weg, bestedingen nemen af, en de boetes vliegen je om de oren. Wie gaat deze branche nou echt eens helpen?
De horecaleveranciers, onder aanvoering van de brouwerijen, zouden hier een veel actievere rol in moeten gaan spelen. Al decennia lang wordt er veel geld verdiend aan de horeca, dus het wordt tijd om nu iets terug te doen. Voor één keer niet het eigen belang voorop stellen, maar de horeca ondersteunen om weer gezond te worden.
De grote leveranciers zouden veel vaker hun netwerk moeten gebruiken voor een scherpe lobby bij banken en overheden. Benadruk de grote maatschappelijke waarde van de horeca als entertainment industry en als werkgever.
Daarnaast ook zelf actief investeren in de horeca. Uitgestelde betalingsregelingen, blijvende substantiële prijsverlagingen, betaalbare financieringen, zijn zomaar enkele passende voorbeelden. Overigens zullen de leveranciers hier op termijn zelf ook hun voordeel uit kunnen doen. Een soort ‘Marshall hulp’ voor de horeca.
En wat specifiek kunnen de brouwers dan doen?
Ten eerste: het zou de brouwers sieren als ze nu eindelijk eens wat meer transparantie zouden betrachten. Het is toch niet moeilijk om fustprijzen en staffelkortingen gewoon op de website te vermelden. Voor iedereen dezelfde fustprijs en voor iedereen dezelfde staffelkorting. Dat bespaart bovendien aanzienlijk op de kosten van een duur landelijk verkoopteam. Simpel toch.
Ten tweede: verlaag de bierprijzen. Budgetmerken, zoals ook mijn eigen HollandBier, zijn in staat fustprijzen aan te bieden, die bijna de helft goedkoper zijn dan de grote biermerken. En toch wordt ook daar gewoon geld verdiend! Schroef het marketingbudget terug, accepteer een iets kleinere marge, en investeer in de horeca om daarmee de omzet te vergroten. Gun de afnemers de kans om weer te groeien. Ik zou zeggen: Bouwers, doe iets!
Helaas realiseer ik mij, dat dit natuurlijk ‘wishful thinking’ is. De brouwers blijven vooral kijken naar het eigen belang. Slechts marginale toezeggingen tot meer transparantie in de markt verbloemen hun jarenlange protectionistische aanpak. De discussie rond de biermarkt moet juist daarom vooral gevoerd blijven worden!
Na 5 jaar bij een grote brouwerij in Nederland te hebben gewerkt, is Tom van Erven Dorens in 2008 gestart als zelfstandig adviseur op het gebied van biercontracten. Dit initiatief, Biercontract.nl, is inmiddeld 6 jaar oud. Met plezier informeert hij u als bezoeker van EntreeMagazine.nl over 'vreemde' bierconstructies en afspraken met de brouwerijen.