Biologische producten uit de Europese Unie en Verenigde Staten mogen vanaf 1 juni zonder extra certificaten wederzijds worden verhandeld.
De handel in onder meer biologisch vlees, graan en wijn (het akkoord geldt niet voor vis) wordt daarmee minder bureaucratisch en goedkoper, vooral voor kleine producenten.
De overeenkomst zal de transatlantische handel tussen de 2 grootste producenten van biologische producten een impuls geven, zo is de verwachting.
Biologische wijn
Inmiddels zijn er nieuwe EU-regels voor biologische wijn opgesteld. Er is (eindelijk) overeenstemming bereikt over de regels in de wijnkelder waaraan wijnproducenten moeten voldoen om een biocertificaat te krijgen.
Zoals we zien bij bovengenoemde deal tussen de Verenigde Staten en Europa, is duidelijkheid over wat wel en niet biologisch mag worden genoemd goed voor de handel, maar de nieuwe EU-regels voor wijn maken de consument niet veel wijzer.
Gemopper
Er wordt dan ook flink gemopperd in ‘biologische kringen’. De bestaande regels in de wijngaard voor het telen van druiven zonder kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen (en nog enkele milieuvriendelijke afspraken) geven nuttige informatie, al zegt het niets over de kwaliteit van de wijn.
Echter de regels voor de wijnbehandeling in de kelder die daar nu aan zijn toegevoegd, roepen meer vragen op dan ze beantwoorden. Er zijn nu onder meer regels opgesteld over de maximale hoeveelheid sulfiet (iets minder dan in de reguliere wijnbouw), terwijl het gebruik van sorbinezuur (een conserveermiddel) is verboden.
In het ongewisse
Over talloze andere praktijken blijft de consument echter in het ongewisse. Zo zegt het biokeurmerk niets over het al of niet toestaan van onder andere chaptalisatie (het verrijken van de most met suiker om het alcoholpercentage op peil te brengen), aanzuren, ontzuren, cryo-extractie en omgekeerde osmose (kunstmatige manieren om het extract van wijn te verhogen door er water aan te onttrekken) en het gebruik van houtsnippers voor houtaroma.
Kortom, we kunnen ons afvragen wat de nieuwe eisen toevoegen aan het biocertificaat voor de ‘van biologisch geteelde druiven gemaakte wijn’ die er al was.
Muscat
Na Sauvignon Blanc en Pinot Grigio is momenteel muscat de nieuwe wittewijnrage in de VS. Moscato, zoals de Amerikanen de wijn noemen, groeide vorig jaar met 70 procent terwijl het volume in 2010 al was verdubbeld. De grootste leverancier is Gallo (E. & J. Gallo Winery), die een lichtverteerbare, zachtzoete moscato maakt met maar 8,5 procent alcohol.
De wijn scoort goed bij jonge consumenten en mensen die niet van droge wijn houden. In Nederlandse supermarkten is deze wijn sinds kort ook te koop.
Herkenbaar
Muscat is toegankelijk voor een groot publiek omdat de wijn van deze druif altijd een herkenbare smaak en geur heeft van witte tafeldruiven, aangevuld met aroma’s van bloemen en een lichte kruidigheid. Gomila Exclusive Demi Sec, gemaakt van muscat ottonel, voldoet aan dit smaakprofiel.
Maar deze mousserende wijn (methode charmat) uit Slovenië biedt veel meer dan de commercieel uitgekiende moscato’s die nu in de VS zo’n hit zijn. Demi sec (in dit geval 35 gram suiker) kan soms aardig zoet zijn, maar de frisse fruitzuren (7,4 gram) veroordelen deze wijn niet tot het dessert, al zal hij het best goed toen bij mildzoete nagerechten met fruit.
Het is een karaktervol en bijzonder prettig aperitief (11 procent alcohol), die op een blindproeverij menige bubbel in dezelfde prijsklasse zal verslaan.

